naprzód III
wcześniej
Tymczasem w końcu stoła naprzód ciche szmery, A potem się zaczęły wpółgłośne rozmowy (I) Aż w cichym i samotnym domie Wszczął się naprzód szmer, potem gwar i krzyk wesoły (II) Stój Pan, to rzecz nasza, Mnie tu naprzód wyzwano (V) Wtem ozwały się bębny, naprzód z rzadka, potem Coraz gęstszym i coraz głośniejszym łoskotem (IX) zwyczaj honorowy: Nim przyjdzie do zabójstwa, naprzód się przywitać (IX).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Czas